Het santokumes wordt nu steeds meer een gemeengoed in de keuken, zowel in huis als in het restaurant. Voor het ongetrainde oog is het nog maar één mes. Er zijn echter belangrijke verschillen tussen de santoku en het bekende koksmes die hun onderscheidende rol in de keuken bepalen. Hier, neem een snelle en vuile blik in santoku vs koksmes en bepaal wat hen onderscheidt.
Santokumes Versus Koksmes: Een Snel Overzicht
Als messen voor algemeen gebruik zijn het santoku- en koksmes evenzeer ontworpen om te functioneren als keukenwerkpaarden – om essentiële snijtaken uit te voeren, zoals hakken, snijden, in blokjes snijden en hakken. Ze vinden brede acceptatie onder zowel professionals als beginners omdat ze een niche te vullen hebben.
Laten we, voordat we hun hiaten bestuderen, eerst kijken hoe ze op elkaar lijken. Het zijn absoluut de meest gebruikte messen in zowel de professionele keuken als de thuiskeuken, en kunnen vaak naast elkaar op de snijplank worden gezien.
Hun messen kunnen van keramiek of staal zijn. Professionele koks geven over het algemeen de voorkeur aan staal omdat het flexibeler en veerkrachtiger is. Keramische messen vinden echter populair gebruik in huiskeukens vanwege hun gedoe, geen muss-karakter.
Het staal van een normaal santoku-lemmet bevat meer koolstof dan dat van een koksmes, waardoor het zowel een hogere hardheid als een hogere broosheid heeft. Op het gebied van staal zijn hardheid en taaiheid omgekeerd evenredig. Een hard mes is brozer en vatbaarder voor afbrokkelen. Een taai mes is veel veerkrachtiger, maar kan geen superieure scherpte krijgen.
Hierdoor is het stoere koksmes makkelijker te onderhouden en te slijpen. Santoku kan een scherpe rand behouden, maar is niet bestand tegen gewelddadige verbindingen met harde voorwerpen. Bovendien vereist het meer zorg om roest te voorkomen en moet het daarom na elke wasbeurt worden drooggeveegd.
Functies Definiëren
De santoku en het koksmes zijn gevormd zoals ze zijn door generaties lang gebruik door koks en verbeteringen door smeden. Een uit het Westen en een uit het Oosten, hun kenmerken komen tegemoet aan ingrediënten en kookprocessen die uniek zijn voor hun oorspronkelijke gebieden op aarde.
Santoku en koksmes kenmerken overzicht.
Aangezien de rol van een mes in de eerste plaats voor cutting edge is, bepaalt de vorm van het mes wat het mes moet doen. Het belangrijkste verschil tussen het santoku- en koksmes zit in de vorm van hun lemmet.
Het lemmet van dit koksmes neemt een droppoint- vorm aan, samen met de rand die een geleidelijke curve maakt van de hiel naar de punt. Dit maakt het mes zeer geschikt voor het snijden. De santokus blad is dunner , neemt een schapen voet vorm en nagenoeg recht . Hierdoor is de santoku een slicer of chopper in tegenstelling tot een rocker.
Grantons zijn een functie die op veel Santoku-bladen te vinden is. Dit zijn ovale uitsparingen op het lemmet die zijn ontworpen om luchtbellen te creëren tussen het lemmet en het gesneden materiaal, waardoor plakken wordt voorkomen.
Een ander belangrijk verschil is de manier waarop de snede wordt geslepen. Op een normale santoku is de afschuinhoek op elk facet 10 tot 12, wat resulteert in een totaal van 20 24. Vergelijk dit met de verbindingshoek van 30 tot 40 met een koksmes, het verschil is aanzienlijk. Deze scherpte, vergezeld van een slank mes en wrijvingsverminderende granaten , maakt de santoku tot een superieure snijmachine.
Bolster is de dikkere metalen verbinding tussen het lemmet en de tang, die ook te zien is op de meeste gesmede koksmessen. Het versterkt de structurele integriteit, zorgt voor een stabiele grip en verbetert de gewichtsbalans. Het is geen gebruikelijk kenmerk van de santoku vanwege verschillende geometrische vereisten.
Met een korter en dunner lemmet is de santoku
lichter in gewicht dan het koksmes. Het koksmes ligt door zijn gewicht en formaat steviger in de hand. En terecht, want het is bedoeld om dingen te snijden die te zwaar zijn voor je nogal delicate santokus-mes.
Hoe Ze Aan Uw Snijbehoeften Voldoen
Het was dat het koksmes sinds het primaire snijgereedschap de no-brainer optie in de keuken was. Maar in de afgelopen decennia heeft de santoku, een Japanse import, een solide aanwezigheid in het Westen gegenereerd. Nu zijn deze twee zwaargewichten de steunpilaar van culinaire snijgereedschappen, elk met een unieke rol te vervullen.
Santokumes
In het Westen is de volledige naam Santoku-messen Santoku bch, wat drie deugden of drie toepassingen betekent. Het verwijst naar de 3 soorten sneden waar het mes het beste in is: snijden, in blokjes snijden en hakken. De gewichtsvermindering van het mes, tang to manage is geoptimaliseerd om van de santoku een extreem uitgebalanceerd mes te maken wanneer het in de hand wordt gehouden.
De santoku is echter geen vergevingsgezind mes om te gebruiken. Het mes is ultrascherp en de gripmodus is die van hemzelf. Bij de overgang van een koksmes is voorzichtig oefenen raadzaam. Als je eenmaal gewend bent om er een aan te pakken, kun je groenten, vis of vlees snijden als nooit tevoren.
Voor de allernieuwste precisie is Santoku uw favoriete keuze. Wees er zeker van dat het geen harde botten raakt. Door de grote brosheid is het lemmet niet bestand tegen harde oppervlakken.
Het mes van de chef
Het koksmes is niet voor niets een nietje in de keukenla geworden. Het is een zeer veelzijdig mes dat in bijna elke snijpositie een plaats vindt. Het kan een hele gebraden kip in grote stukken ontmantelen met de sterke hiel, en vervolgens de stukken opzij kiezen door nauwkeurige sneden met behulp van de spitse punt.
Het koksmes is zo veelzijdig dat het ook dienst doet als knoflookpers met het brede lemmet, als bottenbreker met zijn forse ruggengraat en als diepvrieszakopener met de spitse punt.
En door de hogere duurzaamheid door een zachter staal kan het koksmes meer tegen een stootje dan de santoku, terwijl het makkelijker te slijpen en te onderhouden is.
